Cargando eventos
Este evento pasou.

[:gl]95’ V.O.S.E. DCP

Entrada: 7,70€
*BONOx3: 18€ (November, Climax, Mandy)

A mediados dos 90, un grupo de bailaríns se reunen nun edificio remoto para preparar unha actuación. O día que rematan a súa última coreografía celebran unha festa ao redor dunha gran fonte de sangría. Pronto, a atmosfera vólvese eléctrica e unha estraña tolemia atraparaos toda a noite. Parécelles obvio que foron drogados, pero non saben por quen ou por que.

Gaspar Noé (Irreversible, Enter the Void, LOVE) recoñece a súa fascinación polas situacións nas que de súpeto reina o caos e a anarquía, o descontrol. Nesta ocasión, en lugar de levar un guión escrito, elixiu como base contar unha historia impactante e perturbadora, baseada nunha noticia real de 1996. Partir dun esquema dunha sóla páxina permitiulle plasmar en imaxes a secuencia de acontecementos de maneira colectiva, rodando cronoloxicamente e deixando os diálogos á improvisación dos bailaríns. Exceptuando a primeira escena, que si foi coregrafiada, os bailaríns tiñan liberdade para expresarse coa súa propia linguaxe, vogue, waacking, krump… acentuando así a súa desorde interior e bailando cada vez de forma máis psicótica.

Toda a música é anterior a 1996, destacando a electrónica de Soft Cell, Giorgio Moroder, Dopplereffekt, Aphex Twin e Daft Punk, entre outros.

O resto, paranoia e alucinacións mesturadas con furia asasina e caos sanguento nun colapso psicodélico colectivo.

[:es]95’ V.O.S.E. DCP

Entrada: 7,70€
*BONOx3: 18€ (November, Climax, Mandy)

A mediados de los 90, un grupo de bailarines se reunen en un edificio remoto para preparar una actuación. El día que terminan su última coreografía celebran una fiesta alrededor de una gran fuente de sangría. Pronto, la atmósfera se vuelve eléctrica y una extraña locura los atrapará toda la noche. Les parece obvio que han sido drogados con LSD, pero no saben por quién o por qué.

Gaspar Noé (Irreversible, Enter the Void, LOVE) reconoce su fascinación por las situaciones en las que de pronto reina el caos y la anarquía, el descontrol. En esta ocasión, en lugar de llevar un guión escrito, eligió como base contar una historia impactante y perturbadora, basada en una noticia real de 1996. Partir de un esquema de una sóla página le permitió plasmar en imágenes la secuencia de acontecimientos de manera colectiva, rodando cronológicamente y dejando los diálogos a la improvisación de los bailarines. Exceptuando la primera escena, que sí fue coregrafiada, los bailarines tenían libertad para expresarse con su propio lenguaje, vogue, waacking, krump… acentuando así su desorden interior y bailando cada vez de forma más psicótica.

Toda la música es anterior a 1996, destacando la electrónica de Soft Cell, Giorgio Moroder, Dopplereffekt, Aphex Twin y Daft Punk, entre otros.

El resto, paranoia y alucinaciones mezcladas con furia asesina y caos sangriento en un colapso psicodélico colectivo.

[:]

Leave A Comment